Toen onze tv stuk ging is die niet vervangen en we missen hem niet...Haiko schreef:Ah, jij bent er een van die naar dat RTL4/BBC programma kijkt zeker?
(ik moet ook verplicht meekijken, en moet zeggen, op zich wel leuk als het je het zelf kunt maken)
Zal als ik tijd heb wel eens bij een kringloop kijken naar een oude naaimachine...Pfaff zei je he?
Als tiener vond ik in de klere(n)winkels niets van mijn gading en besloot zelf te (ver)maken. Ik liep daarmee dertig jaar voor op die huidige trend. Ik had een krantenwijk en heb daarvan in ±1982 een vrij simpele Lewenstein met vrije arm gekocht. Die heb ik nog steeds.
En in mijn studententijd heb ik best wat meisjes in hun ondergoed op mijn kamertje gehad omdat ze wisten dat ze voor herstelwerk gerust bij mij konden aankloppen.
De laatste tien jaar zijn er nog een paar vintage machines waar we potentie in zagen op ons pad gekomen en gereviseerd, maar we hebben nu wel een rem op de collectie gezet, want een gietijzeren naaimachine is niet iets waar je over wilt struikelen...
Het is begonnen met prachtige Melson* van eind jaren vijftig: een zigzagkampioen die er uit ziet als zo'n Amerikaanse trein.
Later kwam er een zigzag Pfaff 90 uit 1964 bij, maar die heeft andere spoeltjes dan gebruikelijk. Hij werkt nu eindelijk weer vlekkeloos en t.z.t. willen we hem inruilen voor een nieuwe lockmachine.
Genoemde Pfaff 6 uit '55 (alleen rechte steek, maar zes lagen denim zijn geen probleem) had vooral verse olie nodig en een veilige pedaal; een wat luxere variant van mijn eerste Lewenstein en een driedraads Babylockertje uit de vroege jaren zeventig maken de planken vol.
De kans dat een revisie zin heeft is bij een oude Pfaff, Elna of Bernina zeker aanwezig, maar de merknaam alleen is geen garantie voor succes. De kwaliteit van het binnenwerk is doorslaggevend. Als je nieuw bent in de materie en het bij één naaimasjien wilt houden, koop je het best een gereviseerde inruiler in een naaimachinewinkel. Dan heb je voor €150,- een best gereedschap, dat zich ook nog wel laat doorverkopen.
Als je krachtstroom hebt, zou je nog naar een industriemachine (Juki, Brother) kunnen kijken, maar let dan heel goed op eventuele beperkingen (ze zijn soms toegespitst op één specifieke taak) en maak je over de prijs geen illusies. Qua inkoop heb je concurrentie van Turken en de Balkan.
Of doe een bod op dit zeilmakers-/schoenmakersding...
Waar je je in elk geval ver weg van moet houden zijn die goedkope krengen die je voor zes tientjes nieuw bij drogisterijketens vindt. Voor dat geld kun je beter de gok wagen met een oudje van Marktplaats.
*Daar zit een heel verhaal achter. De Pools-joodse familie Mendelssohn wist de oorlog te overleven door zich als katholieke adel voor te doen en als zodanig geregeld Duitse officieren te ontvangen. Een van de zonen heeft na de oorlog zijn geluk in Amerika beproefd en is via allerlei omwegen in de naaimachines terecht gekomen. Melson is een van de 1500 merknamen waaronder na de oorlog als Marshallhulp een Singerpatent in Japan werd geproduceerd. Het zijn onverslijtbare machines gebleken, die erg betaalbaar zijn.
.